βία

βία, [dialect] Ion. [full] βίη [ῐ], ἡ: [dialect] Ep. dat.

A

βίηφι Od.6.6

:—bodily strength, force, Hom., etc.;

χειρῶν βία B. 10.91

:—in Hom., periphr. of strong men,

βίη Ἡρακληείη Il.2.658

, where the part. masc. πέρσας follows, cf. 11.690; βίη Ἐτεοκληείη, Ἰφικλείη, 4.386, Od.11.290, etc.;

βίη Διομήδεος Il.5.781

; also

ἲς . . βίης Ἠρακληείης Hes.Th.332

: so in Lyr. and Trag.,

Πέλοπος βία B.5.181

; Τυδέως βία, Πολυνείκους β., A.Th. 571,577;

φίλτατ' Αἰγίσθου β. Id.Ch.893

; θήρειος β., = Κένταυροι, S. Tr.1059.

2 personified,

Κράτος Βία τε A.Pr.12

.

3 of the mind,

οὐκ ἔστι βίη φρεσίν Il.3.45

.

b of an argument,

βίαν οὐκ ἔχειν πρὸς <τὸ> ἀποδειξαι Phld.Sign.9

.

II act of violence,

ὕβρις τε βίη τε Od.15.329

: mostly in pl.,

κείνων γε βίας ἀποτείσεαι 11.117

;

βίας ὑποδέγμενος ἀνδρῶν 16.189

;

βίαι ἀνέμων Il.16.213

.

2 βίᾳ τινός against one's will, in spite of him, A.Th.746 (lyr.), S.Ant.79, Th.1.43, etc.;

β. φρενῶν A.Th.612

;

β. καρδίας Id.Supp.798

; β. alone as Adv., perforce, Od.15.231, B.17.10, A.Pr.74, al.;

βίῃ ἐπειρᾶτο Hdt. 6.5

; opp. κατὰ φύσιν, Arist.Ph.215a1; also

πρὸς βίαν τινός A.Eu.5

;

πρὸς βίαν ἄγειν τινά Id.Pr.210

, cf. S.OT805, Eup.8.10 D., Ar.V.443, etc.; opp. ἑκών, Pl.Phdr.236d;

ἐκ βίας S.Ph.563

, al., Herod.5.58;

ὑπὸ βίης Hdt.6.107

;

ἀπὸ βίας D.S.20.51

; of Zeus,

εὐμενεῖ βία κτίσας A.Supp.1068

(lyr.).

3 in [dialect] Att. law, rape, βίας δίκη Sch.Pl.R.464e;

βίᾳ αἰσχύνεσθαί τινα Lys.1.32

.

4 = Lat. vis, βίας γραφή D C.37.31, cf. 33;

μαρτύρομαι τὴν βίαν POxy.1120.11

(iii A. D.). (Cf. Skt. jyā´ jiyā´ 'preponderating power', jināti 'oppress'.)